elena_2004: (Default)
http://www.kp.ru/daily/26224.3/3106449/

Он родился и вырос на Урале и до 43 лет ни разу не был в Беларуси. Сейчас ему 46, хорошо говорит по-белорусски, дает деньги на издание белорусских книг и восстанавливает шляхетскую усадьбу под Волковыском. Причем не для себя - для людей.
«У меня случился зов предков»
- Павел, я знаю, что ваша белорусская история началась с тюрьмы. Извините, что возвращаю вас в то время, но все же - вы почему там оказались?
- Если очень коротко, то это была банальная коммерческая посадка. Если чуть подробнее, то нас было девять партнеров, мы в 90-е смогли создать довольно крупную по меркам Уральского региона компанию, которая владела акциями различных предприятий в сфере энергетики. Почти десять лет работали вместе, пахали день и ночь. А когда начали, скажем так, делить портфели, у нас произошел раскол. Цивилизованно разойтись, увы, не получилось. Одна из сторон привлекла на свою сторону мощный административный ресурс, конфликт перешел в стадию силовых действий. Меня, как главного юриста компании, еще с одним партнером посадили и пытались использовать как инструмент для отъема бизнеса. В итоге мы провели за решеткой пять лет. Ситуацию спасло только то, что один из наших партнеров получил в Украине статус политического беженца, и дело приобрело другую окраску. В конце концов наши противники вышли с предложением заканчивать войну, потому что стоило это для них дорого. О том, чтобы отдать им бизнес, речи уже не шло. Мы сумели сохранить свои предприятия. В 2010 году я вышел на свободу.

- Вышли с мыслями о Беларуси… Почему они раньше к вам не пришли?
- Просто там у меня было гораздо больше свободного времени, чем обычно. Не помню, как получилось, но я попал на какой-то белорусский сайт, где можно было читать новости либо на русском языке, либо на белорусском. И тут у меня случился, что называется, зов предков - моя бабушка по материнской линии из Беларуси, из-под Чашников. Она совсем молодой уехала из Беларуси, всю жизнь прожила в России и говорила по-русски, но с очень выразительным белорусским акцентом. Я стал читать белорусскую версию сайта, и оказалось, что понимаю совсем мало. Я ведь никогда не был в Беларуси и языка белорусского не слышал. Попросил у адвоката словарь. И как раз в это время увидел новость, что вышла книга «Дажыць да зялёнай травы» - переписка Бородулина с Быковым. Попросил купить ее. И белорусский язык я стал изучать с этой книги. Словарь, кстати, несильно помогал, процентов тридцать слов, которые были в стихах Бородулина, в словаре не было.Read more... )
elena_2004: (Default)
2 сакавіка, на 79 годзе жыцця, апошні Народны паэт Беларусі Рыгор Барадулін адышоў у лепшы свет. 4 сакавіка развітацца з песняром у Чырвоны касцёл у Мінску прыйшло некалькі тысяч чалавек.А дзевятай раніцы ў Чырвоны касцёл ідуць людзі з кветкамі. Труну з песняром прывязуць праз хвілін трыццаць, і людзі моўчкі, з бел-чырвона-белымі букетамі ў руках будуць паволі заходзіць у касцёл.Ля труны сядзіць жонка паэта Валянціна. Развітацца не проста з паэтам, а з цэлай эпохай прыйшлі вядомыя літаратары, журналісты, навукоўцы...
Сёння ў касцёле можна было сустрэць Уладзіміра Арлова, Андрэя Хадановіча, Алеся Бадака, Уладзіміра Някляева, Аляксандра Казуліна, Уладзіміра Цэслера... Сумная нагода аб'яднала розных людзей.Праграміст Аксана стаіць ля касцёла з сябрамі. На гадзінніку крыху больш за 10 гадзін раніцы. Сёння Аксана таксама прыйшла развітацца з Народным паэтам. Жанчына кажа, што ёй вельмі прыкра, што дзяржава ніякім чынам не адгукнулася на гэтую сумную падзею.

- Я ўжо не кажу, што трэба было траўр абвесціць. Мы ў мінулым годзе абвяшчалі траўр, калі памёр прэзідэнт Венесуэлы, а калі наш выбітны паэт памірае, слова не скажам (Аляксандр Лукашэнка спачуванні родным паэта выказаў на другі дзень пасля трагедыі. - TUT.BY). Тут павінен быць кіраўнік дзяржавы, - упэўнена яна.

----------
Читать полностью: http://news.tut.by/society/389331.html
elena_2004: (Default)
— Дзядзька Рыгор, з якім настроем вы цяпер жывяце?

— Мне і дасюль здаецца, што ўсе старэйшыя за цябе, гэта толькі ты малады. Але часам як узгадаеш, што табе пад 80, нібыта з-за пазухі дастанеш гэтыя лічбы… Я заўсёды думаў, што 80 гадоў — гэта многа і, вядома, ніколі на сябе не прымяраў, а цяпер, калі мне самому столькі, дык адчуваю, што гэта ўсё-ткі мнагавата… Ну, колькі Бог дае, столькі і будзеш жыць, нікуды не ўцячэш, усе гады — плённыя яны ці не — усе яны твае. І чым меней застаецца тых гадоў, тым больш хочацца жыць. Гэта ў маладосці ніколі не задумваешся пра тое і перакананы, што яшчэ шмат часу наперадзе, што ўсё паспееш. А цяпер як паглядзіш, дык падаецца, што ў асноўным усё не тое рабіў у гэтым жыцці — шмат рабіў лішняга, пустога, неабавязковага. Але, з іншага боку, так ужо жыццё ўладкавана. Гэта ж не сцэнарый. Так ужо Бог даў.... )
elena_2004: (Default)


Рыгор Барадулін памёр 2 сакавіка 2014 года. Яму было 79 гадоў.Пахаванне Барадуліна прызначана на аўторак. Народнага паэта Беларусі пахаваюць ва Ушачах, побач з магілай маці.
Развітанне з Рыгорам Барадуліным адбудзецца таксама ў аўторак у Чырвоным касцёле ў Мінску.
http://news.tut.by/culture/388989.html
elena_2004: (Default)



Музыка Лявона Вольскага
Словы Рыгора Барадуліна

Белая яблыня грому
Чорных садоў ліхалецця.
Яблык яе нікому
Не пажадаю на свеце.

....... )

Profile

elena_2004: (Default)
elena_2004

November 2022

S M T W T F S
  12345
6 789101112
13141516171819
20212223242526
27282930   

Syndicate

RSS Atom

Most Popular Tags

Style Credit

Expand Cut Tags

No cut tags
Page generated Jul. 23rd, 2025 08:14 am
Powered by Dreamwidth Studios